1. |
Μαρίνα (flux)
03:43
|
|
||
2. |
Ελένη (igmorium)
02:02
|
|
||
Ελένη (igmorium)
σταμάτα να προσπαθείς
να κάνεις τις αράχνες
έχω πονοκέφαλο
έχω ημικρανία
έχω μισό κρανίο
έχω μέσα αράχνες
έχω δουλειές
σου είπα φύγε
stop trying
to make the spiders
I have a headache
I have a migraine
I have half my scull
I have spiders inside
I’ve got stuff to do
I told you to go
stop trying
to make the spiders
leave messages for me at the the corners
corners out of mucus and tissue
|
||||
3. |
Γιώτα (αρθρώσεις)
01:36
|
|
||
Γιώτα (αρθρώσεις)
σιγά σιγά μέσα στη μέρα στο κενό ανάμεσα στη στάση και την κίνηση συγκεντρώνεται μια κολλώδης ομίχλη
οι αποφάσεις γίνονται πιο δύσκολες
το άγχος το ίδιο
υπάρχει κάτι μικρό και καλό σκαλωμένο ανάμεσα
με φοβάται και δε θέλω καθόλου να το ζορίσω
ηρεμώ
ηρέμησα
στέκεται ήρεμο, δεν το πονάω και δεν πονώ
During the day
At the gap between stillness and movement
A sticky mist gathers itself, little by little
Decisions become more difficult
Anxiety, too
There is something small and benign stuck inbetween
It’s afraid of me and I don’t want to strain it
I make myself calm
I made myself calm
It stands calm
I’m not hurting it and I’m not hurting.
|
||||
4. |
Υβόννη (ήπαρ)
01:20
|
|
||
Υβόννη (ήπαρ)
όταν οργανώθηκε ένα ταξίδι στο δέρμα της Υβόννης
το σώμα της αρνήθηκε κατηγορηματικά να συμμετάσχει
αντιστάθηκε όσο μπορούσε σε εννοιολογικό επίπεδο
αποσύρθηκε, κλείστηκε, βούλωσε, έσκασε
αδιαφορώντας γιαυτό οι τουρίστες της κρουαζιέρας έβγαζαν φωτογραφίες τα ισχνά νερά του δέρματος της Υβόννης
When a trip was organised, along Yvonne’s skin
Her body firmly flatly denied to participate
Resisted as it could on a conceptual level
It retreated, it shut, clogged, burst
Completely ignoring it the tourists of the cruise photographed the pale waters
Of Yvonne’s skin
|
||||
5. |
Γοργώ (μέση)
02:11
|
|
||
6. |
Κατερίνα (ηλιακό πλέγμα)
01:20
|
|
||
Κατερίνα (ηλιακο πλέγμα)
αδύνατον να περπατησεις πανω στα τόσα σωματα
ανοίγουν σαν λουλούδια κατω απ' τις πατουσες
πασχαλινη ευωδία ψημμένης σάρκας
στο βάθος καμιά φορα κάποιοι τρέχουν
αλλά πάντα τους προλαβαίνω
και λάμπω απ' τη χαρά μου
Impossible to walk on all these bodies
They open like flowers beneath my heels
An Easter smell of burnt flesh
somewhere ahead someone is running
But I always catch up
And glow with joy
|
||||
7. |
Έλλη (θύλαξ)
02:18
|
|
||
'Ελλη (θύλαξ)
στις μικρές κουκκίδες στην άκρη της όρασης
κρύβεται η Έλλη
με τα μακριά πόδια και τον κοντό κορμό
προκλητική και ταυτόχρονα απρόσιτη
η μισή πάντα κρυμμένη
μονάχα τα μακριά λεπτά της πόδια ένα φευγαλέο σημείο πρόσβασης
διασκεδάζει κρυφά
οι μολυσματικές της εξάρσεις κατα κανόνα διακριτικές
γειά σου, γειά σου Έλλη
At the small dots in the edge of vision
Ellie hides
Of long legs and a short torso
Provocative yet inaccessible
Always half hidden
Only her long, thin legs a fleeting access point
Secretly amused
Her infectious outbreaks generally unobtrusive
Hello, hello Ellie
|
||||
8. |
Μινιόν (tum-pano)
02:32
|
|
||
Μινιόν (tum-pano)
στέκομαι όσο μπορώ σωστά
τεντωμένη κάτω από αστέρια
πιστεύω είναι ευθύνη μου να μεταφέρω
πραγματικά μακρινά μηνύματα
άκου
πλησιάζω
πλησιάζω και στέκομαι σε μικρά βήματα πίσω απ' τα μάτια σου
είμαι παντού
με αγάπησες
I do my best to stand correctly
Sprawled under stars
I believe it is my responsibility to convey
truly faraway messages
Listen
I’m getting closer
I’m getting closer, standing in small steps behind your eyes
I am everywhere
You loved me.
|
||||
9. |
Νυχτερίνι (θάλαμος)
02:27
|
|
Streaming and Download help
If you like Θάλαμοι σκιών / Μουσική σε ποιηση Λουιζας Δολοξα, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp