For dessert I will save
Your tender little finger
The fifth element of your desire
The quintessence of love
Your tender little finger
I’ll chew it till it melts
Till my mouth is filled with its flesh
Till its cracking bones
Sing all the love-songs I’ll ever know

The lover is hungry always hungry but the lover never eats
The lover has a very specific appetite
The lover only wants to eat the beloved
The beloved is the only food that can feed the lover
But the beloved doesn’t want to be eaten
The beloved doesn’t want to be devoured digested annihilated
The beloved needs to remain external
Therefore the lover must remain hungry
Hungry with a hunger so eternal so tormenting so internal
That it devours the lover
So the lover is now devoured digested annihilated
The lover devoured by the hunger of love
Alone
The beloved is there
Only through the absence the farawayness
The refusal
The lover is there
And the hunger is there even more

Είμαι πεινασμένος τόσο πεινασμένος είμαι πεθαίνουν από την πείνα Είμαι ο hungriest πλάσμα που υπήρξε ποτέ, αλλά το γούστο μου με προδίδει δεν μπορώ να φάω το γούστο μου δεν μου επιτρέπει να φάνε έχω ένα πολύ πολύ πολύ συγκεκριμένο όρεξη τόσο συγκεκριμένες ώστε να κάνει ακόμα πιο πεινασμένοι από το hungriest και πείνα μου είναι τόσο απόλυτη ώστε να μου καταβροχθίζει γιατί αυτό που είμαι λαχτάρα μας δεν πωλείται στα καταστήματα παντοπωλείων δεν μπορείτε να το βρείτε στα σούπερ μάρκετ δεν μπορείτε να το αγοράσετε σε απευθείας σύνδεση , ακόμη και ό, τι είμαι λαχτάρα είναι μοναδική είναι ένα από ένα είδος , ώστε αν μπορώ να το φάω , θα έχουν τίποτα να φάνε , ενώ στη συνέχεια θα είμαι το φαγητό θα πρέπει να φωνάξουν σκέψη του αιώνιου πείνα που με περιμένει τι είμαι λαχτάρα είναι η αγαπημένη και πρέπει να καταβροχθίσει τον χωνέψει τον τον εξολεθρεύει για αυτό πείνας για να σταματήσει, αλλά αυτός δεν θα επιτρέψτε μου δεν θα επιτρέψτε μου να τον φάει ζωντανό φοβάται το σκοτάδι στα σπλάχνα μου αγαπά μόνο τη λάμψη στα μάτια μου δεν ξέρει ότι doesn't γνωρίζουν ότι αυτή είναι η λάμψη από τη φωτιά που θα τον ψήσει ζωντανή τη λάμψη της πείνας μου γι 'αυτόν

***

I’m hungry so hungry I’m starving to death I’m the most hungriest creature that ever existed but my taste betrays me I cannot eat my taste doesn’t allow me them to eat I have a very very very specific appetite they re so specific that it makes even hungrier than the most hungriest and my starvation is so absolute that it devours of me because what I’m crave for us it is not sold in the grocery stores you cannot find it in the supermarkets you cannot even buy it live on air, even what I am crave is unique, it is one of a kind, so if I eat it they will have nothing to eat afterwards, while I’ll be the food they will have to cry thoughts of the eternal starvation that awaits me, what am I, crave is the beloved and it must devour mr digest him annihilate him for this hunger to stop but he won’t pardon me he won’t pardon me to eat him alive he’s afraid of the darkness in my bowels he only loves the sparkle in my eyes he doesn’t know that they doesn’t know that this is the sparkle of the fire that will roast him alive the sparkle of my hunger for him